Βόλτα στην βροχή



Χθες το μεσημέρι ο καιρός ήταν μουντός όπως και η ψυχολογία μου...
Τα κατάμαυρα σύννεφα παραμόνευαν από παντού και είχαν εγκλωβίσει το γαλάζιο του ουρανού... Αχ αυτή η συννεφιά...
Το μόνο που ήθελα ήταν να βγω έξω στην φύση , να αναπνεύσω οξυγόνο, να μυρίσω θάλασσα, λουλούδια, να δω όμορφα χρώματα...
Δεν άντεχα άλλο μέσα...
Πήρα λοιπόν απόφαση και ξεκίνησα...
Ένιωσα και να είδα όλα όσα λαχταρούσα...
Ο αέρας χτυπούσε επάνω μου... Αχ τι ανακούφιση θεέ μου...
Σαν πουλί ένιωθα... Ελεύθερη...
Μέχρι που έπεσε η πρώτη ψιχάλα στο χέρι μου....
Τι κι αν έγινα μούσκεμα;;; Το απόλαυσα...
Αυτή η μυρωδιά του βρεγμένου χώματος με αναζωoγόνησε... Καταιγίδα ήταν και πέρασε...Βγήκε ήλιος αμέσως μετά...  
Ουράνιο τόξο ξεπρόβαλε και εγώ σαν πινέλο βούτηξα στα χρώματά του...
Έτσι και με την ψυχολογία μου...
Αν και ήταν μαύρη, μετά από αυτή την βόλτα όλα άλλαξαν...
Ζωντάνεψα...