Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2007







Today is gonna be the day
That they're gonna throw it back to you
By now you should've somehow
Realized what you gotta do
I don't believe that anybody
Feels the way I do about you now

Backbeat the word was on the street
That the fire in your heart is out
I'm sure you've heard it all before
But you never really had a doubt
I don't believe that anybody feels
The way I do about you now

And all the roads we have to walk along are winding
And all the lights that lead us there are blinding
There are many things that I would
Like to say to you
I don't know how

Because maybe
You're gonna be the one who saves me ?
And after all
You're my wonderwall

Today was gonna be the day?
But they'll never throw it back to you
By now you should've somehow
Realized what you're not to do
I don't believe that anybody
Feels the way I do About you now

And all the roads that lead to you were winding
And all the lights that light the way are blinding
There are many things that I would like to say to you
I don't know how

I said maybe
You're gonna be the one who saves me ?
And after all
You're my wonderwall

I said maybe
You're gonna be the one who saves me ?
And after an
You're my wonderwall

Said maybe
You're gonna be the one that saves me
You're gonna be the one that saves me
You're gonna be the one that saves me

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2007


Η γυναίκα που διάβαζε ποιήματα στεκόταν μπροστά στη φωτιά και δυο μαύρα πουλιά της φέρναν μηνύματα από μια αγάπη παλιά "ποτέ πια"...

Η γυναίκα που μιλούσε στα κύματα χόρευε σε μια ακρογιαλιά ένα βαλς μανιασμένο με λυτά τα μαλλιά και προχώρησε στα βαθιά...

Η γυναίκα που έσκαβε μνήματα και δεν είχε μιλιά κοιτούσε το θάνατο σαν μια αγάπη παλιά και ψιθύριζε με μάτια σβηστά "ποτέ πια"...

Για όλα αυτά που ζήσαμε μόνοι με τους μόνους
μοιράζοντας τους πόνους....

Τις ώρες που δακρύσαμε μόνοι με τους μόνους
μοιράζοντας τους πόνους........



Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2007



Τρέχω σαν κυνηγημένη τον ήλιο να βρω...
Όχι τον σκοτεινό...
Αλλά εκείνον που θα μου χαρίσει την ελευθερία της σκέψης, της κίνησης, της καρδιάς...
Μα το ποτάμι κλαίει...
Το φεγγάρι έκρυψε το ασημένιο φως του...
Και εγώ ζω...
Ζω μία ζωή μίζερη , ένα όνειρο που πάει να ξεχαστεί...
Οι ώρες περνούν...
Οι μέρες φεύγουν...
Και τρέχω στα βουνά σαν αετός τη λύση να βρω...
Άραγε αξίζει ;;;
Η ζωή μου δεν πουλιέται...
Το μέλλον όμως ξεγελάει...
Τα δάκρυα μου τρέχουν...
Και με καίνε...
Τ'αφήνω όμως να με κάψουν...
Πρέπει να υπομείνω το μαρτύριο για να έρθει το σωτήριο αύριο...
Μα κανείς δεν με λυπάται ;;;
Ρίχτηκα μόνη μου στον λάκκο της φωτιάς...
Άραγε θα επιζήσω ;;;
Πρέπει να διαλέξω...
Βοήθησε με να ανέβω...
Σ'ευχαριστώ...
Τώρα περπατάω στον παράδεισο...
Επιτέλους λουλούδια...
Τι όμορφα μπουμπούκια!!!
Τα χαϊδεύω...
Ωχχχ...Μία αστραπή...
Μα που πήγαν τα ροδοπέταλλα ;;;
Που βρέθηκαν τα αγκάθια ;;;
Πόνε σ'αγαπώ...
Σ'αγαπώ όπως την απουσία...
Για αυτό θα σε νικήσω...
Θα σε νικήσω γιατί έχω φύλακα οδηγό την αγάπη μου...
Έχω τα αστέρια,έχω την γη,τον ουρανό,την πλάση ολόκληρη!!!
Τελικά το αποφάσισα..
Θα επιζήσω..Γιατί...
ΕΧΩ ΕΣΕΝΑ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ....