Άραγε οι στιγμές που υπάρχουν στην ζωή μας, καθορίζουν αυτό που είμαστε;

Ή μήπως αυτό που είμαστε, καθορίζει τις στιγμές αυτές;

Το μυαλό και τα "πρέπει" πολλές φορές μας εμποδίζουν να εκφραστούμε ελεύθερα...

Να βγάλουμε προς τα έξω αυτά που επιθυμούμε...

Και αυτό επειδή πριν από οποιαδήποτε πράξη ,πρέπει να σκεφτείς και να κοστολογήσεις τα υπέρ και τα κατά, όλες τις πιθανότητες, τις αλλαγές , τις συνέπειες...

Όλα...

Κάνοντας μία αναδρομή στην ζωή μου παρατηρώ πως οι μεγάλες μου στιγμές, οι στιγμές που ζωγραφίζουν στα χείλη μου ένα χαζό χαμόγελο, είναι εκείνες οι στιγμές και οι πράξεις που βγήκαν αυθόρμητα...

Πάντα ήθελα η κάθε στιγμή που ζω να είναι μοναδική...

Αλλά δυστυχώς αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο να το πετύχω...

Πλέον όλα είναι προσχεδιασμένα...

Προγραμματισμένες στιγμές και πράξεις...

Πολλές φορές αισθάνομαι πως αυτά τα "πρέπει" δεν είναι παρά μόνο εμπόδια για να νιώσουμε πραγματικά ευτυχισμένοι...

Ίσως και να κάνω λάθος...

Θυμάμαι πως από μικρή προσπαθούσα να τρέξω μακριά,να αναζητήσω νέους κόσμους...

Να πάω σε μέρη ονειρικά...

Έλα να πάμε μαζί!!! Μην με αφήνεις μόνη...

Με τρομάζει η μοναξιά...

Και εσύ και εγώ έχουμε τη δύναμη του μυαλού...

Έχουμε την δυνατότητα να ταξιδέψουμε με τα φτερά του νου και της φαντασίας...

Να πάμε μακριά χωρίς να μας πάρει κανένας είδηση...

Θα είναι το μυστικό μας...

Έχουμε την δυνατότητα να ταξιδέψουμε σε μέρη παράξενα, που κανείς άλλος δεν μπορεί να πάει...

Μόνο εγώ και εσύ θα τα γνωρίζουμε...

Θα είναι οι κρυψώνες μας...

Οι φωλιές μας...